İnfilak Yeri Şiiri - Şeref Işı

Hani sana bir şiir yazacağım demiştim ya
İşte yazıyorum
Bugün kar yağdı İstanbul'un üzerine
Her kartanesinde içim üşürken
Senin gözlerini düşündükçe ısındım
Biliyordum ki sende her kartanesinde beni düşünüyordu
Ne tuhaf şey sevmek ve
Ve ne tuhaftır hiç bıkmadan birini düşünmek
Oysa sen yokken bir yanım enkazdı
Yüreğim bir infilak başlangıcıydı
Bazen bir sahil kenarında
Bazende salaş bir meyhanede yüreğimi dinlendirirken
Ne aradığımı bilmeden gözlerim boşluğa bakarken
Kimbilir belkide bir intahar anında çıktın karşıma
Şimdi sensizlik nefes alamamak gibi
Gecenin karanlığına katlanışım
Sabahın güneşine olan inancımdandır
Zemheriye boyun eymeyişim ise
Baharda yeşeren yapraktandır
Herşeye katlanmak mümkündür hatta ölüme bile
O soğukluğuna rağmen
Ama yokluğunun yanında ölüm bile hafif kalıyor
Bir intahar anıydı senin gelişin
Şimdi yokluğun sonumun başlangıcı
Beni bu sonda bırakacaksan böyle yalnız
Gözlerinde kaybolduğum gözlerin olmayacaksa gözlerimde
Avuçlarımı yakan tenin tutmayacaksa elimi
Ve seni yitireceksem tıpkı kopan bir düğme gibi
Yüreğim infilak yeri bırak patlasın
Bırak dağılsın bedenimin herparçası ayrı bir yere
Ama bilki sen varsın hala atmayan kalbimde bile
Yüreğim infilak yeri
Bırak patlasın senin gözlerinde......