infilak vakti yaklasıyor şimdi senin yollarına bakamıyorum.yasamdan olume gidiyor bu raylar.şimdi kuslar geçiyor gokyuzunden.sabahları senle baslıyor kahvaltım...kuslara ekmek atıyorum.yollarda kaybolmayı seviyorum.infilak vaktiydi bana gelişin.nerden oldugun belli olmadan bir vakit merhaba deyişin.şimdi pencerelerden bakıyorum oten kuslara soruyorum seni.fanustaki iki balık andırıyor yalnızlıgımı.şimdi cıkıp bir limana gitsem akdeniz karsılar beni,bende severim aslında limanları tek gidiş yolum sana onlardır.infilak vakti yaklastı şimdi eski sevgilerden calıyorum seni içine birazda seni katıyorum.telaslarım, heyecanlarım,sabah uyanamamıslarım kusların cıvıltıları her dakika seni andırıyor her dakika biraz daha sen oluyor.Bana gelişin infilak valktiydi,hiç beklemeden yanastım yanımdaki limana...
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını