İnsanlık sükûnetle, anlatamadı derdini,
Kan barut, gözyaşında, buldu kendini.
Menfaat dolu gönülden, merhamet geçemez,
Gözleri kan bürümüş, câni mazlum seçemez.
İnsâni duygular ölü, vicdan suskun, kalp kara,
Kanı donduran zulümler, bırakıldı açık ara.
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
kurdun kuzuyu sorgusuz sualsiz yutması veya yutturulmasına isyan eden bir çalışma....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta