İnfilak. Şiiri - Ferhat Koçoğlu

Teslim olmuyorum asla gözlerine
Kelepçeleri çözüp yüreğimde
Bir suçlu gibi kaçıyorum hayatından
delilleri yok ederek
Ablukaları yırtarak hırçın atmacalar gibi
Kaçıp kurtulyorum senden
Oturup kül olmamı bekleme

Ben çoktan yakardım da gemileri
Mürettebatı sendin sevdamın
Kıyamadım ,
Yalnış rota da bir girdaba sürüklendik
Birbirimize anlamsız acılar yükledik
Kanaya kanaya tükendik

Bırak
çıksın yangınlar, ateşe ver gemileri
Küle dönsün hatıralar
Bırak infilak etsin dünyam
Düş dehşete beni her gördüğünde
Cehennemi yaşa , cehennemi

Katlime ferman vermekte nedir ulan
Hezimeti karanlığa, dağlarına eşkiya oldum diye mi
Yüreğimi söküp beton döktün üzerine
Beni en savunmasız halim'de vurdun
Değer miydi bir aşk için
Değer miydi.
Gözlerimi kör etseydin
Göstermeseydin yüzünü bana
Acı çektirmeden öldürseydin beni
Acı çektirmeden

Teslim olmuyorum gözlerine
Yalvarmam bir can için, yalvarmam
Kaç cellat devirirse devirsin gövdemi yere
Kaç hançer darbesi ayırır seni şahdamarım'dan
Çökmem dizlerimin üzerine
Allah'a yemin olsun
Sana o mutluluğu yaşatmam

Gözlerindeki denizin kıyısında
Karaya oturdu sevdalarım
Dağlarımı ateşe ver , suyuma zehir kat
Her nefeste beni hatırla
Hayattaki en acı ağrı, gözlerine bakarken yaşamakmış
Ahım iflah etmez ulan artık seni
Öldür de bitsin bu işkence, öldür ulan öldür

Bu aşk, yaralı bir kalbe emanet edilir mi
tenha sokaklarda aranan suçluydum
İzim tozum cehennem olmuş
Bırak infilak etsin dünyam
Suskunluğuma Göm beni
Öldür ulan öldür, öldür de bitsin bu eziyet

Sana candım ben candan öte
Haramiler kuşanır gibi dört bir yanda
Nereye baksam sen ve kin'li gözlerin
Alacaksan al ruhumu
Yakacaksan yak yurdumu
Talan et öldür yüreğimde kim varsa
Fitili ateşle infilak etsin dünyam