İnfilak Şiiri - Ferhat Koçoğlu

Teslim oluyorum gözlerine
Yüreğimi ablukaya alıp
intikam yemini mi ettin
Ellerim başımın üstünde teslim olmuştum sana
Ardımda cansız sevdalar bıraktım diye mi vurdun beni
Dokunmadın bile nabzıma

Müebbetine dünden razıydım oysa
Katlime ferman vermekte nedir ulan
Hezimeti karanlığa, dağlarına eşkiya oldum diye mi
Yüreğimi söküp beton döktün üzerine
Dilini susturup namluyu çevirseydin üzerime
Acı çektirmeden öldürseydin beni

Etimi tırnaktan çektin unuttum seni diyerek,
Acımadın sefaletime

Bir kurşunda keşklere sıksaydın keşke
Pişmanlıklarla Gömseydin beni

Hayattaki en acı ağrı gözlerine bakarken yaşamakmış
Öldür de bitsin bu işkence öldür

Bu aşk, yaralı bir kalbe emanet edilir mi
Barbar keş sokaklarda aranan suçluydum
İzim tozum cehennem olmuş gitmiş
Beni annem bile unutmuş
Bırak infilak etsin dünyam
Suskunluğuma Göm beni
Öldür ulan öldür bitsin

Teslim oluyorum gözlerine
Yokluğun ızdırap çığlığına gark oldu
Yüreğimin hangi şehrinde çıktı bu yangın
Gözündeki Tuzlu denizle mi sönecek bu ateş
Dokuz bıçak yarası
Üç leş
Bir de kurşun yüreğimde, hayattaydım oysaki , taa ki gözlerini görene dek

Allah'tan kork.!!!! Ne bir taş diktin baş ucuma
Ne bir sevgi büyüttün yüreğinde
Islah evlerinde anne kokusu aradım
Sahipsizdim ulan ben
Ben seni hayata tutunmak için sevdim
Bu kaçıncı zincir boynumda zindanlarını sevdim
Asi yüreğini de , yüzüm de incikarası boynumda baba bedduası
İflah olmadım ulan ben
Gardaşım olmadı benim hiç
Derdimi kimseye dökemedim
Tek tabanca tek kurşun , bahtıma ölüm olsun
Sığmadım dünyanıza sığmadım ben.