Titreşen nehrimin kaynayan ağuları
Yığınak Yığınak insan ve caannın oyluk nalları altında
Bir kıvılcım körlüğünde ah bu gündüz ebeleri
Bir rahmi yırtarcasına doğan hüznün kör testeresi
Kör kapanık sulanmış iki çift gözden hengameler
Gölgelerle raks edip,
Gülle gibi patlıyor avurtlarımızda.
Avurtlarımızda eksik,
Yaygın bir hummanın telaşesi
Avucumuzda ondan arta kalan harabe bir boşluk
Bir balığın pul batması kadar sızılı,
Bir intihar kadar özgür ve öylesine sonsuz
Öyle bakma gözlerimin belermesine..
İşaret koyduğun son ağacın enkazına çarpmasın
Kalbine merhem diye sürdüğün beklentinin gözleri...
Kayıt Tarihi : 23.9.2020 13:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Osman Kızıler 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/09/23/infilak-34.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!