İnfial Şiiri - Zinnur Aldaş

Tek başına bir kadın ve minibüste bir kişi,
Tehlike sessizce geliyordu çıtır,çıtır.
Bir anda sinsice parladı canavarın dişi,
Yüzünde ki ifade canavarları bile aratır.
...
Gözlerinde gittikçe büyüyen bir korku vardı,
Haykırabilse;çığlıkları belkide dünyayı yıkardı,
Kimbilir katiline kaç defa yalvardı yakardı,
Ama vahşet dinlemedi ne gönül ne de hatır.
...
Eve gitmekti sadece tek amacı,
Yürekleri parçalıyor bu tarifsiz acı,
Merak etme sen sakın Özge bacı,
Sorulacak elbette bunun hesabı çatır çatır.
...
Herkes kınadı;alevisi-sünnisi,Türkü-Kürdü,
Yağmur olup bu rezillerin yüzlerine tükürdü,
Kin,öfke,nefret,lanet taştı köpürdü,
Yaş olup aktı gözlerden patır patır.
...
Nerde adalet,nerde kanun,nerde yasa?
Tecavüzcü ve katillerle doldu piyasa,
Kılıçtan vazgeçtim sapı olsada biraz kısa,
Bunların boyunlarına vuralım birer satır.
...
Gönül ister ki bunların gözlerine mil sürelim,
Sonra da en uzak mezbehaneye götürelim,
Bir celladın eline kör bir testere verelim,
Kessin bunları hiç acımadan kıtır kıtır.