İnfaz Vaktidir Şiiri - Dinmez Er

Meltemlerin her esişinde benden yana
İçime çektiğim yokluğun ve anılar
Nasıl bir betimleme, hangi imge, hangi dize
Bendeki seni anlatabilirdi

Tüm şiirlerimi biliyordun sana yazdım
Sancısını çektim yetersizliğinden sözcüklerin
Senin kokuna benziyor diye tütsüler yaktım
Mumlar yaktım gölgeni duvarlar hatırlasın diye
Kanı yüreğime oturan adaklar adadım
Şarkılar senin için çaldı, seni söyledi
Dinletilerde okunan her şiir seni hatırlattı
Kırgınlığın, suskunluğun, kopuşun
Gökyüzündeki kavga, gürültü
Kasırgaların patlayışında ki neden buydu
Hiç içime bakıp göremedin bendeki seni
Hep seni düşledim, seni istedim
Saçından tırnağına sen olan seni
Aykırılığı bile, bile göre, göre
Koklayamadım, sarılamadım, saklayamadım
Çaldılar seni benden koruyamadım
Vaat edilmiş topraklar gibi düşlemiştim seni
Kaybettiğim ülkenin kabusları oldun şimdi
Ayrılıklar, yorar, yıkar, yakar…
Benliğimi saran ağrılar, kavuran sorular
Zümrüt ovalara, dağların doruklarına savruldular

Geçmiş zaman mağaralarından birindeyim
Acemisi olduğum aşkın yollarında heder olmuşum
Duymasın, bilmesin istiyorum gizlenmenin zamanı
Hangi alfabenin ilk harfi onun adıyla başlıyordu?
Aşkın okunu yüreğime sapladığında öğrendim
Korsan şairin kalbinde kaldı okun kırılan ucu
Bu aşk şairin korsan aşkıydı nasılsa
Şair ömrüne sığmayacak kadar büyük bir aşktı bu
Aykırılığın yargısız infaz vakti zamanı geldi
Ey sevgili hiç çıkarma şunu aklından
Ölüme hazır bir yürek vardı hep senin için
Korsan şairin, korsan aşkı doğdu, gördü
Ölümüne sevdi kavuşamadan göçüp gidiyor işte!

Dinmez Er / Çeşme / 2011. 10. 09 /