Bir sonbahar akşamında
Sağanak yağmur yağarken seviyorum seni
Kaçmak imkânsız ve anlamsız
Tutukluyorsun kalbimi nedensiz
Teslim oluyorum sensizlik korkusuna
Karanlık!
Göz bebeklerinin ışığı ile sorğuluyorsun beni
Zorla itiraf ettiriyorsun
Seni nasıl sevdiğimi
Sabahı beklemiyorum
Zor atıyorum
Nöbetçi meyhaneye kendimi
Gün doğmadan çıkıyorum
Ayrılık darağacına
Sensizliğin ipini
Kendim takıyorum boynuma
Son isteğim sen oluyorsun
Son sözün elveda...
Kayıt Tarihi : 28.6.2020 20:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgi ve moral namına... Sizi destekliyorum...
En derin hürmetlerimle...başarılar dilerim...
Her şey gönlünüzce olsun..esen kalınız her daim.
TÜM YORUMLAR (1)