İnfaz Şiiri - Mahmut Karahan

Korsan gösteriler gibiydin
Ne zaman nereden çıkacağın belli olmazdı
Açardın pankartını
Ya ayrılık ya boşanma
Yaşasın özgürlük
Emekten bahsederdik
İhanetten kaçmaktan değil
Paylaşmaktı emek
Sevgiydi emek
Şeyh Bedrettin’in dediği gibi
Yarın yanağından gayrıydı
Firariydi yanakların
Yıkıcıydı propagandaların
Saklardın biriktirirdin
Susma hakkını kullanırdın
Her şeyin illegal
Mit ajanı gibi çözmeye çalışırdım şifreleri
Gözaltına alırdın beni
İncelerdin tüm çirkinliklerimi
Yargısız infazlar gibiydin
40. kattan bırakırdın bir aşkı
Katlolurdum
Oysa eylemlerin en görkemli
Sarı siyah kırmızı renklerinde sevdim seni
Halaylarda çektiğim zılgıtlarda
En leylim türkülerde
Yediğim dayaklarda sevdim seni
Bir metro kabininde insanları inceleyen tedirginliğimde
Hatırlar mısın bir mekan da beş dakika oturamazdım
Arabaları motor seslerinden tanırdım
Torosları
Alır götürürlerdi beni sormazdın
Devlet güvenlik mahkemeleri sorardı beni
Birde sen arardın yargılardın
Birde tanımadığım insanlar
Kilomu
Kahveye gitmediğimi bilirlerdi
Gezdirmeye çalışırlardı senin gibi 40.kata
Adresim yoktu benim
Ne zaman seni tanıdım
İkametgahımdın benim
Gazetelerin baş sayfasıydın
Televizyonlar bizden bahsediyordu
Annemler duyarsa diyordun
Şimdi sarı siyah renklerden bahsediyorsun
Eylemdir bu el sallayanları vardır
Bayram havasında
Bedel ödeyenleri vardır
Baskıda falakada
Lağım küf kokusunda
Ezan sesiyle uyanırsın hücrenden
Yan hücrenin sesi karışır türkülerine
Tek bir ses olursun yankılanırsın zindanlarda
Göz bağımdın sen benim
Hiç bir şey göremediğim
Sağdan soldan yediğim tekmelerim
Beynimi ısıtan lamba sıcaklığı
Sessizliği delen bir topuk sesi
Şıp şıp damlayan ne zaman
Bitecek diye beklediğim
Bir su damlasıydın
Kulaklarımı tırmalayan
Ellerimi mühürlemişlerdi
Gözlerimin mührüydün
Elektrik verilircesine bağırdığım
Uzayan sakalım
Hücremdeki duşum
Üşümüşlüğüm
Hücremdeki
Kemirgenim
İyi miydin kötü müydün bilmiyorum
Biraz toprak biraz suydun
Hücreye sızan ilk gün ışığıydın
Memleket özlemimdin
Arananlar listesinde giremediğim
Sen benim cin cinimdim
Çocukluğumun boş kovanı
Gençlimin siyah beyaz düşleri

Adliye koridorların tanıdık yankılan sesi
İfade vermeye getirdikleri
Tuhaftı ne asker vardı ne polis
Aşkımın gardiyanı yanımdaydı
Kimse götüremiyordu
Sen koşturuyordun beni
Tanıdık yankılanan sese
Sen benim kavgamdın
İlk celsede düşen bir aşk
Bitmedi daha
Senin inatçı yüreğinde aşk