İnek Şiiri - Fuat Eriçok

tepesi karlı dağların eteğinde uzanmış yemyeşil ova
bir ses geliyor hızla yaklaşıp çoğalan
bir duman yükseliyor bulutlara
çayırda otlayan inek kaldırıyor kafasını merakla
yaklaşan trene bakıyor öylece saf hayvan
masum bir merak içinde

uzaklarda
çok uzaklarda
cehennem gibi bir arap çölünde
gencecik insanlar yatıyor al kan gölünde
iğrenç siyasi tuzaklarda kurban
sorumlu komutanları bakıyor çaresizlik içinde

tren uzayarak geçiyor ineğin önünden
çuf çuf çuf
pencerelerinde insanlar ineklere bakıyor
inekler onlara

haber spikeri hüzünlü bir sesle konuşuyor ekranda
“üç şehidimizin cenazeleri törenle memleketlerine gönderildi”
insanlar koltuklarında seyrediyorlar
sorumlu siyasetçiler saraylarında

trenin sarsıntısını hissediyor inek
öylece bakıyor dimdik
üstüne konup konup kalkıyor
ısırıp kanını emiyor yüzlerce sinek
kuyruğunu bile sallamıyor
sadece bakıyor

şehitlerin fotoğrafları yansıyor ekrana
acı içinde genç bir kadın
şaşkın iki çocuk
öylece bakıyor
ekrandaki yüzler yüreklerini yakıyor

tren geçip gitti
ne sesi kaldı geride ne dumanı
oysa inek sanki donmuş gibi arkasından bakıyor
sineklerin soktuğu yerler canını yakıyor

korku ve endişe dolu gözler borsadaki büyük ekranda
rakamlar sürekli değişiyor
aşağı yukarı akıyor
euro dolar sterlin yükseliyor
türk lirası sürekli değer kaybediyor
insanlar umutsuz
korku içinde bakıyor
gelecek endişesi tırmalıyor zihinlerini
yataklarında uykusuz tedirgin yatıyor

bütün bu işlerden sorumlu olan
ekranlarda meydanlarda törenlerde
gelecekteki parlak günlerden söz ediyor
mangalda kül bırakmamacasına üfürüyor
fütursuzca
nutuk atıyor

tren çoktan geçti gitti
inek uzanmış çayıra geviş getirerek yatıyor

ufuk kızıla dönüşüyor hızla
karlı dağların arkasında
güneş batıyor

16 şubat 2017