Parantezleri kaldırmak yaşamdan,
O kadar mı zor? ...
Azimle ektiğim akşamları,
Umutla sabahlara ulamak,
Çok mu anlamsız? ...
Saf çocuk yanımla
Çirkinliklerden arındırmak dünyayı,
Hiç mi mümkün değil? ..
Son yediğin tokat,
Gerçekten son sille mi?
En büyük mutluluk,
Son mutluluk sanılır hep.
Arayışlar üretilir,
Ömür tüketilir bu uğurda.
Hepsi ne için;
Dört dörtlük yaşamak için…
Güzel olan her şey için…
Ahhh… çekme,
Yüreğin gelmesin dar.
Ama Yine de inanma!
Rüyalarda inecek var.
Asuman AKIN
Kayıt Tarihi : 17.10.2023 12:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!