İndirme! Şiiri - Mahmut Buğrul

Şu gönlüm iyi ki birine aşık,
Sana olduğundan biraz karışık.
Aşk; kalbe verilen en parlak ışık,
Gölgen ile, loş ışığı indirme!

Sana olan sevgim temiz, yakınma!
Tek değilsin, bulunmazlık takınma!
Yetirdiğim çiçeklere dokunma!
Aşkım çiçek, başaşagı indirme!

Özümden bağlandım sana özümden,
Haberin yok, nedense hic çözümden.
Kaçışınla benden, iki gözümden,
Ağlatıp da, yaş aşaği indirme!

Ben bu hayatımı sende bitirdim,
Aşkımızın ağacını yetirdim.
Meyve sepetini sana getirdim,
Toplamadan, boş aşagı indirme!

Anlatayım dedim, her defa aynı,
Ümidimi kırdın, büktün şu boynu.
Sevdayı anlamaz, yorma o beyni,
Kalbine bak, kaş aşagı indirme!

Doldurmadın gönlümdeki köşkünü,
Sen bilemezsin ki garip düşkünü.
Zirvesinde yaşıyorum aşkını,
Fırlatıp da, taş aşağı indirme!

06.11.2005
Milano