İndirim Kartı! Şiiri - Turgay Akbulut

iki eliyle sürüklediği sepetinin ardından,
gururla yürüyen adamı
kıskandığımı sanmayın
somut farklılıklar bir yerde eşitlenir
alış veriş duygumuz gibi,
belkide
hayallerimizde farklı değildi
harcanmadan sevap kazanılmaz
ne varki
herkes topladığının hesabını verecekti...
siz ellerimin boş oluşunu
beceriksizliğime sayın

İndirim Kartını soran kasiyere
göstermeme ne hacet
indirime tabi neyim vardı,
şu yalan dünyada
sepeti dolu adamın geçerken malları
terleyende ben olmayacaktım
artık eskisi gibi,
kapıları açan birileri de yok
herşey otomatik
nasıl olsa ikimize, aynı tonda açılacaktı...
ama son birkez,
içimdeki sese uyup
açılmadan kapı
dönüp baktım
kasadaki meleğin, bir anlık tebessümleri yansıdı
anlıma
-bu kapıdan eli boş çıkılmaz...diyordu
bu dünyadan günahsız gidilemiyeceği gibi...
toplayabildiğim tek günahım sendin...

sorgu melekleri sorduğunda
söylememe ne hacet
tepeden tırnağa günahkardım
dolu sepetlerin geçmediği bir yerdi...
anladınız mı şimdi!
indirim kartı nerde gerekli...

(mayıs04)