İnsan yaratılışda,topraktan sonra gelir.
Yer yüzüne inerek,melek ona eğilir.
Akıl kavramaz belki,bu oluşun sırrını.
Peygamberler anlatır,hayatın esrarını.
Söylenen gerçekleri,düşünmek zorsa eğer.
Açıklama uğruna,bir ömür ona değer.
Canlanması nasıldır,hayat yüklü tohumun.
Korkar cevaplayamam,sorusunu ruhumun.
Yazmanın yolu belli,ömür hikayesini.
Bulabilsem şarkının,bitmeyen bestesini.
Tarih dedi birisi,yazmamış dediğini.
Bilenlerden duymadım,senin söylediğini.
Aklımı parçalayıp,bin bölüme ayırsam.
Hepiniz gelin bakın,görün diye çağırsam.
Şaşkın bakışlarından,dersin ne mânâ çıkar.
Belki bilen bulunur,kem ağızları tıkar.
Aydınlanır akıllar,erenlerin himmeti.
Yetişir imdadıma,bu Allah'ın hikmeti.
Kalmaz kimse dünyada,değişmez kanun budur.
Ezelden belirlenmiş,çizilmiş hudududur.
Görse gözler geçeği,hakikat aydınlanır.
Kararan atıl akıl,yeni baştan canlanır.
Rahatlar o an nefsim,neşelenir sevinir.
Gök yüzünden toprağa,bereket indirilir.
.
Kayıt Tarihi : 13.1.2009 22:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tekmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/13/indirilir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!