Ben neyledim şu feleğe, mihneti kâr indirdi,
Ayaz çıktı, dolu dövdü, bağıma kar indirdi.
Nefsim ile kavilleşip, Hak'ta karar kılmışken,
Yıldırdı beni hayattan, gâm, intizâr indirdi.
Ömürboyu sabır ektim, huzur beni bulmadı,
Muhabbetler elin oldu, hep inkisar indirdi.
Saadeti murad ettim, tebessümü çok gördü,
Bize sundu yalnızlığı, âleme yâr indirdi.
Bağıbandım gülistanda, çiçeklere mest oldum,
Meftûn iken kızıl güle, gönlüme har indirdi.
Yandı bağrım alev alev bir güzelin uğruna,
Sevdasıyla dağlanmışken, sineme nâr indirdi.
Vuslatını umuyorken, hicranıyla kavruldum,
Niyazkâr’ın yüreğine sönmeyen kor indirdi.
Köksal CENGİZ (Niyazkâr)
22 Haziran 2019
Kayıt Tarihi : 20.8.2019 04:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!