Hepimiz misafiriz ya bu dünyada
incitmeden birbirimizi, hem de ev sahibini
kimlere kısmet acaba,
bir kuş olup, uçmak?
ya da çakallar, akbabalar misali
yangınsız yürekler gibi gitmek…
Bir yanda kömür içinde,
elmas gibi yürekler
bir yanda elmaslar içinde,
kömür karası eller, çatallı diller…
Vakti gelince çıkacak elbiseler
kimileri çıplak kalacak,
kimileri kuş olup uçacak, bedensiz
konup eski yerlere,
yine dönecekler, yeni dünyaya
kimileri üzgün, kimilerinde sonsuz sevinçler…
Kayıt Tarihi : 19.5.2014 16:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!