İncitme Ne Olur Şiiri - Abdülkadir Karaca

efkarımı bari hür bırak ey yar
gözyaşıma bari tahammül eyle
susmamı istersen,gel yaramı sar
artık işim olmaz benim gülmekle
efkarımı bari hür bırak ey yar

nefesinde donan sözlere inat
tek söz söylemeden yanacak aşkın
mektup taşır dicle,dert taşır fırat
ağıdımı söyle hangine attın
nefesinde donan sözlere inat

adımı dilinde lekesiz söyle
tınısında ölen bir çocuk büyüt
çiğneme,çiğnetme ninnilerinle
koynuna alma hiç, taşlarda uyut
adımı dilinde lekesiz söyle

şehir aşkı yakmış, sancım bu yüzden
ihanetin bile sızlatmaz artık
kaç ağaç kırıksız çıkar bu güzden
beni ağlatmıyor bu kör karanlık
şehir aşkı yakmış sancım bu yüzden

mavini giy yine gece kaybolsun
sessizliğin sensiz olanı zalim
sana şiirler küs biliyor musun?
kara baktığın an yığılır zihnim
mavini giy yine, gece kaybolsun

zehrin karışması kana yokluğun
pusulası evham gösteren kaptan
nedir bilmem benden üstün bulduğun
aşka düşman ecel yüzlü mihraktan
zehrin karışması kana yokluğun

zafer taklarıyla övünür zulüm
sen benimle övün,şair yaktım de
sarı çiçeklerle solsun tek gülüm
şerha tutmuş bir kalp görse elimde
zafer taklarıyla övünür zulüm

ateşin toprağa ihanetidir
kibiri buyruğun kanlısı kılan
gülüşün bir çocuk merhametidir
öyle bir aşk ki bu,en son kazanan
ateşin toprağa ihanetidir

gözlerinde ölmekte bir ihtimal
ama büyütmeye gelmiyor niçin
dünyayı ver inan taşır bu hamal
Yaşamayı bilmez sevdakar için
gözlerinde ölmekte bir ihtimal

aynana sır diye hüznümü sürdüm
bunca güzelliğin işte bu yüzden
serçe yüreğimde sızın kördüğüm
güneş değil sen doğ diye gündüzden
aynana sır diye hüznümü sürdüm
14 mayıs 2007