Ìncitme kendini Şiiri - Recep Altunkaynak

ÌNCÌTME KENDÌNÌ
incitme yüreği atma ateşe
ne yollar açılır ne kullar durur
cihanı dolanma boş bir hevese
incinir yüreğin içine vurur

Ödünç verme kendinden fani dünyaya
Geçirme vaktini gün saya saya
Tohum atsan bitmez yorgun tarlaya
Ìncitme kalbini yüreğin kurur

Dalların kırarlar suyun çekilir
Sırtından vururlar boynun bükülür
Yerli yersiz gözünden yaşlar dökülür
Ìncitme kendini hayatın durur

Saplantı olur geçmişin sana
Ìncinirsin biri ile gelsen yan yana
Umut bağlarsın boş bir harmana
Ìncitme kendini hayatın durur
Her gelen seni gönlünden vurur

Hal bilmez hallere meze olursun
Kendini kendinde arar durursun
Aslında var iken hep kaybolursun
Ìncitme kendini hayatın durur
Hayatın seni sırtından vurur

Sır verme dostuna fazla güvenme
Ederinden fazla kimseyi sevme
Başına ne gelse isyana girme
Ìncitme kendini hayatın durur
Her gelen geçen kalbinden vurur

Recep altunkaynak