İncitme beni Şiiri - Ersoy Tümay

İNCİTME BENİ

Pişmanlık içinde maziye dalıp
Aşkın defterini en başa sarıp
Sigara üstüne sigara yakıp
Aklına düşürüpte incitme beni

Ruhunu hüzün kapladığında
Yüreğin sessizce ağladığında
Başını yastığa her koyduğunda
Aklına düşürüpte incitme beni

Gecenin köründe uykun kaçınca
Gönlündeki sızı canın yakınca
Yanlışlıkla da olsa hatırlayınca
Aklına düşürüpte incitme beni

Umut vedalaşıp terk ettiğin de
Geçmişe dönüpte ah çektiğin de
Yüreğin aklını tetiklediğin de
Aklına düşürüpte incitme beni

Kahredip sakın ha üzme kendini
Bilirsin severim çoktan çok seni
Nerdeyim nasılım boşver sen beni
Aklına düşürüpte incitme beni.

ERSOY TÜMAY 01.11.2024