İncitme Şiiri - Ferhat Uçarkuş

Otur şu karşıma bana bak gönül
Olur olmaz şeyle yâri incitme
Alemde eşi yok, nadide bir gül
Sula gözyaşıyla yâri incitme.

İyi niyetlisin burası açık
Yarı akıllısın yarı da kaçık
Adam isen direk karşısına çık
Kenarla köşeyle yari incitme.

Mutlu oldun sanki halinden pay biç
Bırakıp gitmeye değer miydi hiç
İçeceksen aşkı dudağından iç
Kadehle şişeyle yari incitme.

Sen sev o öğrenir,aşk bilmiyormuş
Kahkahalar atıp az inliyomuş
Sana ne zevk onun rock dinliyormuş
Kemanla ney ile yâri incitme.

Bir gün öfke ile karşına çıksa
Ettiğin her sözü ağzına tıksa
İpi geçirip te boğazın sıksa
Gülümse neş"eyle yâri incitme.

Gelene razı ol güzel seçilmez
Bedel ödemeden burdan geçilmez
Bu pazarda aşka paha biçilmez
Tefeyle tüfeyle yari incitme.

Bırak kar zararı gelir gideri
Maddeye sığmaz ki aşkın ederi
Yâr yüzünden gelen derdi kederi
Canına can eyle yâri incitme.

Sen böyle devam et dünyaya kanma
Yüz vermiyor diye sakın usanma
Ondan başkasının adını anma
Konuşma kimseyle yâri incitme.

Ham olan sızlanır aşkla yanarken
Bülbül de zorlanır güle konarken
Aklında bulunsun o nu anarken
Başla besmeleyle yâri incitme.

İyice eğil ki rükû tam olsun
Ağzından çıkanı kulağın duysun.
Koy başını yere dünya son bulsun
Sahtekar secdeyle yari incitme

Ferhat"lar Mecnun'lar bu aşkın şeyhi
Elbette boş durmaz dolar sürahi
Bir gün sever ise kırar kadehi
Şarapla mey ile yâri incitme.