Gel Hele! Şiiri - Mecit Aktürk

Nefis, şeytan verse bile el ele
"Adam gibi adam" olmak güç değil
"Benden geçti" deme hemen, gel hele!
Can denen kuş kafesteyken geç değil

Düşse dahi bazen beşer günaha
Yollar açık ardına dek felaha
Bük boynunu Rahmân-Rahim Allah'a!
Nadim olmak, tövbe etmek suç değil!

Bolca varken helalinden her rızık
Haram lokma bogazında; ne yazık!
Yalan, gıybet şeytan için hoş azık
Edepsizlik som altından taç değil.

Bir çare ol bîçarenin derdine
Gösterişi sokma gönül yurduna!
Hayrını et dönüp bakma ardına
Güzel amel kuldan kula borç değil!

Kanı kanla yıkamazlar; kin gütme!
Dostça ise uzanan el, gel, itme!
İncinsen de var sen gönül incitme!
Makbûl olan bağışlamak, öç değil.

Ömür denen anda bir an dilimi
Tefekkür et, süsle akl-ı selim'i
Unutsan da akıbeti, ölümü
Zannetme ki toprak doydu, aç değil!