İncitirim, İncitirim İncinsin

Beni inciteni affedemem ki:
İncitirim, incitirim incinsin
Düşmanın yortusunda gidemem ki
İncitirim, incitirim incinsin

İnciteni; dertler ile ünletir
Feryâdını meleklere dinletir
Olduğumda inim, inim inletir
İncitirim, incitirim incinsin

Diyemem ki; beni sokmayan akrep
Bin szene yaşasın,bu ne cehâlet
Yarın evlâdımı sokacak elbet
İncitirim, incitirim incinsin

Arkasında duramayağım söz
Ağzımdan çıkarsa lânetleyin siz
İSÂ’nın ümmeti değiliz ki biz
İncitirim, incitirim incinsin

Utanacak bir şey yaparsam, döğer
Bendeki zilleti dünyaya değer
Bana bir haksızlık yapmışsa eğer
İncitirim, incitirim incinsin

Ya olduğun ya göründüğün gibi
Olmalısın denmiştir, gayet tâbî
Rasûlü zişânın yaptığı gibi
İncitirim, incitirim incinsin

İSLÂMİ’yim benim dîinim İslâmdır
İzzet, İffet, Şeref, müminde tamdır
Kısas’ı emreden yüce sübhândır
İncitirim, İncitirim incinsin