İncitir Şiiri - İbrahim Etem Ekinci

Gülün dikeninde sebep bulmayan,
Dermesini bilmez eli incitir.
Arının sırrına hemhal olmayan
Ermesini bilmez balı incitir.

Maşuka meftunluk aşktaki kanun,
Sevgidir kalkanı Ezel’in sonun.
Leyla’da Mevla’yı görmeyen Mecnun,
Durmasını bilmez çölü incitir.

Gerçeklerden kaçıp hayali devran,
İçinde olanda vardır su-izan.
Vuslat hedefini çok uzak sayan;
Varmasını bilmez yolu incitir.

Teslimiyetçilik yoksa imanda,
Suç arar kendince sathi zamanda
Mevla’nın Nuru’nu yaratılanda,
Görmesini bilmez kulu incitir.

Çırak usta olmaz zor hevesiyle,
Neyzen in icrası gür nefesiyle.
Her ozan sazına yürek sesiyle,
Vurmasını bilmez teli incitir.

Etem-i kalemle yapar hamleyi,
İnşallah kırmadı cem-i cümleyi.
Üst üste şiirsiz iki cümleyi;
Kurmasını bilmez dili incitir.

23.02.2014.ANKARA.