İncitane Şiiri - Zennun Akdağ

O gece bir melek kulağıma eğilip o elmayı yeme dedi
Atılacaksın çeşmei cennetinden yârin
Bilmez misin yar ile bir geceyi değişmem binlerce cennetine

Yaman bir sarılma tutkusuyla uyandım bu sabah
Bencilce ama bakışlarında ki kıvılcım sarsın istiyorum
Kederim özlemimdendir
Mimozaların yeni yeni serpildiği bu bahar günlerinin bitmesine izin vermeyecektin sözün vardı

Sözüm vardı inci tanem can telaş havliyle sevecektim seni
İki tam gecedir rüyalarımdasın
Belliydi ayrılık eceli hızla yaklaşmaktaydı.

Ne yaptın da böyle amansız işliyorsun ruhumu boncuk boncuk
Ne yaptın da esir düştüm iliklerime değin ilmik ilmik
Bütün mevzilerimden çekilsem de gülen gözlerinden gidemiyorum
Bazen bir bulutun arasından çıkar siluetin
Bazen deniz uzağından beliriyor inci dişlerin
Bazen göz ucunu yakan bir serap

Korkarım Yenik düşecek kalbim bu kez
Derin işliyor sevdanın krizleri
Kaç mevsim yola koyuldum
Kaç iklimliktir parçalanmışlığım?
Gece kara bir yılan gibi koynumdan çıkmıyor

Parçalanmış asırlık bir vazo gibiyim
Kalbim Kafası yeni koparılmış Erbil kadar sıcak
Parçalarımı toplamaya kaç ömür yeter
Kaç iğne iplik dikilmesine başımın
Kaç hekim kaç derman?

Korkarım bu kez dayanmaz kalbim susar
Daha derin gömüleceksin gecelerine
Sazlar daha inci işleyecek içine
Daha ince ayar gerekecek yaşamla ölüm arana

Ölürsem kim tutacak yüzünü düşünce?
Kim kuracak Akyaka hayalini
Hayali salkım söğütten hayali kırmızı şarap?
Küçük bir dip not iliştir beyaz bir sayfaya
Beni bir adam sevdi, öldü

Sancısı ağır geldi korkarım kalbim bu kez dayanmaz ölür
O sabah içinde ki şeytanla uyandın
Kör komutlar peş peşe gelmişti
Ayrılacaksınız
Bütün tanrılar bize sırt çevirmişti

Yol Çukurova, yeşilin bütün tonları
Boydan boya bir tek ırgatlar gridir

Ey kara bahtıma bir kez gülüp geçen sevgili
Ey ceylan bakışlı yârim
Ne oldu da gittin benden
Ne oldu da bittim senden?

Korkarım dayanmaz kalbim bu kez ölür