İncirköy yakınlarında Beyköy adlı mahalle vardır,
Buranın yerleri susuz,geçim şartları biraz dardır.
Eskiden burada kalabalık bir nüfus yaşarmış,
İnsanlar mutlu bir şekilde eğlenip coşarmış.
Vaktin birinde köye bir garip derviş gelmiş,
Su istemiş ama köylüler ona su vermemiş.
Derviş köylülere kızıp verip veriştirmiş bunlara,
“Yedi evden ileri gidemeyin” diye ilenmiş onlara.
İnsanlar zamanla bu olayı unutmuş,
Ama o zaman Dervişin ilenci tutmuş,
Sonra mahallede kuraklık baş göstermiş,
Sular kesilmiş,susuzluk oraya zarar vermiş.
Orada yaşayanlar bir bir köyü terk etmiş,
Yükünü saran Fethiye'ye çalışmaya gitmiş.
O zamandan bu zamana köy boşalmış dolmuyor,
Beyköy’de şimdi kimse oturup orada kalmıyor.
Cami, evleri ve sarnıcı ile orada bir kaç kişi barınıyor,
Belendeki musluğu ile hayalet bir şehir gibi görünüyor.
Kullanılmayan evlerin duvarlarındaki sıvalar gitmiş,
Ocaklıklarının içinde koca koca incir ağaçları bitmiş.
Kayıt Tarihi : 29.10.2015 09:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!