İnciraltı'na Veda Şiiri - Muhammed Okay

Karşımda öylece uzanıp duruyor İnciraltı'nın denize karışan siması.
Dokunuyor her daim körfeze martıların kanatları ve sesleri.
Vardiyaya yetişmeye çalışan işçilerin sabırsızlığında tüm vapurlar.
Hiç durmadan kalkıyor Üçkuyulardan sessizce yeni bir gemi.
Kalkıp gidiyor tüm gidenlerin gidişleri gibi.
Ben damarları kesik bir beden gibi gözlerimi bırakıyorum geride
Sonra avuç içlerimi terkediyorum rıhtımda.
Bir de şiirlerimi ve mısralarımı atıveriyorum denizin derinliklerine.
Belki birgün bir yolcu geçerken dokunur göz izlerime,
Avuç içlerimin içine toplar tüm yitik sözcüklerimi...
Toplar benim için hiç doğmamış güneşleri,
Hiç yazılmamış şiirleri.