Nefesinle uykuya daldığım günün düşünde dolaştım bu gün yine...
Mavi mavi baktın bana ve sanki yokluğun yalanmış gibi güldün
Cumaya hazırlıktaydın sanki,
Misler sürünmüş, siyah takım elbiseni giymiş,
Fötürün saçlarını kapatmış siyah gözlüklerin gözlerini...
Ben yine 9-10 yaşlarında kapıdan çıkışını izliyorum dönüşüne kurulu.
Hayaller kuruyorum, verdiğin sözlerin ardından...
Çocukluğuma ver hep varsın ve olacaksın sanıyorum.
Düş ya hele birde sen varsan bu düşte gözlerim açılmayası sonları diliyor.
Yine birlikte incir yaprarağı sütüyle kahvaltılar yapıyoruz
Ballı tereyağı kokuyor varlığın
Yokluğuna gelince isyanlar cürüyor
En güzel yerinde uyanıyorum rüyanın dilime kahır dolanıyor
Üzgünüm mavi gözlü kahramanım
Yüreğim yokluğuna alışamıyor...
Kayıt Tarihi : 30.4.2012 14:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Âdem aslında Havva'yı sevmekle kendini sevmiş oldu. Havva da Âdem'i sevmekle vatan hasretini giderdi. Güzel olan Havva değildi; Havva'daki Âdem'di. Âdem kendine âşıktı; kendini sevebilmesi için Havva'ya muhtaçtı.
Havva, Âdem'in gurbeti; Âdem, Havva'nın vatanı oldu.
İncir yaprağı sadece bir arada mesafeydi aşk hep var oldu kutlarım incir yaprağı adlı şiirinizi
Tebrikler Sayın Ergun.
Saygılar.
ANT+
Okuyucusunu sarıp sarmalayan bir şiir daha...
Severek ve keyifle okuduğum bir eser.
Kutlarım.
Anlamı, etkisi, yalınlığı, imgelerin objelerle raksı mükemmeldi. İç ahengi, melodisi çok güzel.
Tam puan + Ant.
Sevgiyle, esen ve esinlerle kalınız.
Nafi ÇELİK
TÜM YORUMLAR (5)