İncir ve Buharkent Şiiri - Levent Topludal

Dostlarım, dinleyiniz, bir diyar var Ege’de;
Ilık bir kış, sıcacık bir bahar var Ege’de;
Beni kendine çeken bir buhar var Ege’de

Her gün gidemiyorsam: Naz. İncir ve Buharkent.
Ben sevdalı bir Mecnun, kız incir ve Buharkent.

Bazı yerde insanlar nefes almaktan bıkar,
Burası öyle mi ya? Gönlünü aşkla yıkar.
Ayağını bastıysan korkma, tadını çıkar;

Madem burdasın: Ye, iç, gez; incir ve Buharkent,
Ben sevdalı bir Mecnun, kız incir ve Buharkent.

Üçler, yediler, kırklar… sayılar yaşar burda;
Dost insanlar, teyzeler, dayılar yaşar burda;
Asil bir kan taşıyan Kayı’lar yaşar burda..

Osmanlı’yı yeşerten öz incir ve Buharkent,
Ben sevdalı bir Mecnun, kız incir ve Buharkent.

Kuvva-i Milliye’nin devletimi kuruşu,
Ortakçı Baskını’yla işgalciyi vuruşu;
Kaynatıyor kanımı efelerin duruşu

Kainat buz tutarken yaz incir ve Buharkent.
Ben sevdalı bir Mecnun, kız incir ve Buharkent.

İnsanları rızkını helalden temin eder;
Kanaattir, bir yeri mübarek, emin eder;
Rabbimiz kitabında incire yemin eder;

Cihan bir sofra ise tuz incir ve Buharkent,
Ben sevdalı bir Mecnun, kız incir ve Buharkent.

Buharkent’i görende elemden eser kalmaz,
Kavuşanın sevinçten gözü uykuya dalmaz,
İncirini yemeden ölenler iflah olmaz:

Bezgin cana can katan haz incir ve Buharkent,
Ben sevdalı bir Mecnun, kız incir ve Buharkent.

Sarı incirin tadı düş gibi, hayal gibi;
Kara incir dağılır ağzınızda bal gibi.
Yiğitler düğünlerde dönerler kartal gibi;

Çalınan bir zeybektir, saz incir ve Buharkent;
Ben sevdalı bir Mecnun, kız incir ve Buharkent.

Gün doğar Babadağ’dan, seyreden hayran olur;
Bir çörek getirirler, yanında ayran olur;
Burayı gören insan yeniden insan olur;

Sizi ne kadar övsem az incir ve Buharkent,
Ben sevdalı bir Mecnun, kız incir ve Buharkent.
Temmuz 2015