Tokmağını gözüme vuruyor ölüm (kambur)
Gözümü gökyüzüne çalıyor ölüm (kambur)
sardunya kokulu sohbetler gelirdi her akşam kapıma
biraz sevinç çokça hüzün otururdu gözkapaklarıma
keman sesini bilmeyen bir öykünü kahraanlarını izlemek
ve sonunu çok iyi bildiğim bir filme dönüştürmek bu senaryoyu
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
