Tokmağını gözüme vuruyor ölüm (kambur)
Gözümü gökyüzüne çalıyor ölüm (kambur)
sardunya kokulu sohbetler gelirdi her akşam kapıma
biraz sevinç çokça hüzün otururdu gözkapaklarıma
keman sesini bilmeyen bir öykünü kahraanlarını izlemek
ve sonunu çok iyi bildiğim bir filme dönüştürmek bu senaryoyu
nasıl da acımasızdı düşler ne nasıl da habersizdi anneler bu marazdan
merhem olup akmak gerekirdi kelamın orta yerine
göğe üç elmanın siparişini vereli çok olmuştu ama
postacı yoktu hala görünürlerde
ne çok yıla bedeldi sardunya kokuları ve bu sene de açmayacaktı akşam sefaları
heybeme biriktirip de bunca sancıyı
imrenerek okurdum her şarkıyı çokça duayı
ve her çalınışında kapı tokmağı
kamburunda umudu taşıyan kuşçu gelirdi binlerce rakamın arasına sıkışmış sigara molalarına
Aşk kambur bir kuşçudur kafdaığının bu yamacında...
Nermin AltındağKayıt Tarihi : 9.10.2006 16:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!