İncir Çekirdeği... Şiiri - Mehmet Ali Tuna

Sararan takvim yapraklarında kaldı adın,istemezdim olmasaydı böyle ayrılık,görünmez bir hayalete döndüm aşkından gözüm yollarda arar seni,kapım her çalındıkça içimde bir umut oluşurken sükütu hayale döner kalbim.
Aydınlık bir güne hasret yaşarken ölüm bile kabul etmiyor bak ceset torbasından farksız halimle kaldığım yerden devam içmeye dağ gibi büyüyor hasretlik içimde yanan bir kor söndüremez hiç kimse..

Karıştı doğrularla pembe yalanlar gerçeğim sanırken senle sevdamı kayboldu işte bu sonsuz evrende; her gün isyandayım bugün de onlardan biri devirirken kadehleri ardı ardına lanetler dökülür senin adına,Elimden kayıp giden bedenin olsa üzülmem,kafama bile takmam inanki; Yaşananlar,bana en çokta koyan sevdamız onları unutamam ben, yoksa gerisi fasa fiso benim için..

Bana kalsın isterdim inan hatıralar rüyalarımı süsleyen eşsiz güzelliğinle son gecemizde kahretsinki son gecemiz diyorum o incir çekirdeğini doldurmayacak kavgamız,ağlaşan gözlerimiz bir umut bekledik hep birbirimizden,olmadı be bir tanem inatçı keçilerdik ikimizde ne sen geri adım attın nede ben,

Solgun bir yüz ifaden vardı bana veda ederken,bense bakamıyordum bile yüzüne kırılan iki kalp ve biten dramatik bir son.Valizini toplarken seni seyrettim yumruklarken duvarları kanayan yumruklarım acıtmadı senin söylediklerin kadar yüreğimi,elvedayı bile demedik o kapıdan çıkarken,daha dün ne kadarda mutluyduk bu evde..

Tren kaçtı biliyorum kramplar yokluyor bedenimi sana muhtaç mekanlardan birinde dinliyorum şimdi Emel Sayın söylüyor ‘şarkılar seni söylüyor,dillerde nağme adın’ bense ağlıyorum kuytu bir köşede tıpkı şarkıdaki gibi ismin dilimde bakışların gönlümde arıyorum her gece belki rastlarım diye….

Yaz: Mehmet Ali Tuna
31/08/2013