Sabahladım senin o büyük gölgende.
Koparmaya kıyamadığım yapraklar nerede?
Nerede senin o haşmetli gölgen?
Bir sen mi kalmıştın sanki öldürülemeyen?
Ağlar dururum ama dinmeyecek bu acı,
Sert darbeler suskunluğunda saklı.
Halkaları sayarım: bir, iki, üç...
Sessizce kabullenmek neden bu kadar güç?
Her yaş bir iz bırakır,
Her ayyaş adını kazır.
Bunca yaraya rağmen susuyorsan,
Bu senin için yakılan bir ağıttır.
Kayıt Tarihi : 30.7.2025 23:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Küçükkem sevdiğim kesilen bi incir ağacı vardı unutmak istemedim
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!