Özlemle uzatmıştı kollarını incir ağacı.
Sevgiyle kucaklamak, öpmek istiyordu sevgilisini.
Ah ne olurdu sanki şöyle adam gibi yürüyebilseydi.
Neler vermezdi ki konuşabilmeye birkaç adım atabilmeye.
Neler vermezdi pek çok canlı gibi duygularını anlatabilmeye.
Ne olurdu bir kez dişisiyle el ele tutuşabilseydi.
İnsan gözüyle doyasıya görebilseydi dünyayı.
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta