İncir Ağacı Yaprağı Şiiri - Emin Balandi

Sen bir yaprak ol narin bir son bahar rüzgarıyla savrulan
O son gelmeden, sonun gelmeden elime düş narince savrularak
Elime düş ve bana bak, o tırtıklı kenarlarının ortasında ki ürkek yüzünle
İçinden daha önce su geçmiş damarların ile, uzak nehirleri hatırlat bana

Ama gideceksen, ki bilirim gidersin, tüm divane yapraklar gibi
Bil ki güzel incir ağacı yaprağı, sonun da yere düşeceksin
Gitmezsen kimsenin üstüne basmasına izin vermem ki bilirsin insanlar kör, nankör ve şerefsiz
Gitmezsen eğer eski püskü kitabım da seni unutmamam için bana ayraç olur, rüzgarları hatırlatırsın
Sana satırlar okur, her üşüdüğünde sayfalarım ile üstünü örterim, rüyalara dalarsın
Ama bil ki ben senin bildiğin adamlardan değilim
İncir Ağacı Yaprağı, ben sevdim mi, "Adam" gibi severim.