bahar da gelse açmaz çiçek
saklar yüreğine
uzak iklimlerdir düşlenen
uzak yağmurlar
dallarında gezinen sütü emerek büyür
meyve
tatlı mı tatlı
bal damlar dudağından
serpilen mahremini saklayamaz
incir ağacı
öylesine gagalayıp bırakır kuşlar
yeteri kadarını alır arı
açılan deliklerden akar hayat
bir daha dönmez
gagasında sitem kalır sığırcıkların
boş kabuk düşer payına
saramadığı
kapanmayanıdır yara
kara kış
soğuk beyaz
elif elif kar
köküne akıtır dallarındaki sütü
ağaç
tohumuna gizlenir meyve
Kayıt Tarihi : 31.1.2009 14:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
lezettini verdi yemisine en tatlisindan.
golgesinde sabahladim senin icin sevgili.
golgesinde verdim son nefesimi incirin.
cok cok mukemmeldi siir ve siire hayat veren yurek
saygilar sevgili suna.
İncir ağacı hayatla özdeşleşmiş.Beğeniyle okudum.
Sevgiler
TÜM YORUMLAR (5)