Sonu olmayan bir geceydi ömrümüz.
Ansızın sarsıntıları hisseder,
Ansızın devrilirdik.
Sonsuz bir kindi insanlara büyüttüğümüz.
Kalleşlik iğrençlik bulvarlarında,
Kendimize has bildiğimiz tek oyundu;
Saflığımız, temizliğimiz, dürüstlüğümüz.
İncinmiş yanlarımız vardı,
İncitmek istemediğimiz.
İn cin sofralarında,
Hep yalnız değil miyiz?
***************************************
080104sınırkent
Kayıt Tarihi : 5.1.2015 22:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
