İncinin Öyküsü Şiiri - Şebnem Gürsel

İçimde bir sen var canımın acıdığı, örtmeye çabaladığım.
İstiridyenin etinin arasında sıkışan bir kum tanesi san ki;
Atmaya çabalayıp atamadığım, ellerim yok gibi.
Çekip alıp savuramadığım, debelendiğim.
Çıkarmaya uğraştıkça iyice yer edip, büyüyen çıkaramadığım.
Kabuğumu açtıkça yokladıkça, bakmaya korktuğum!
Kaldıkça canımı çok yakan, iyice içine gömülen,
Denizin her rüzgârında, dalgasında, beraber savrulduğum.
Gün geçtikçe de şaşırıp, büyülenmiş, efsunlaşmışçasına!
Bir başıma oradan oraya götürüldüğüm, beraber yuvarlandığım...
Nadide bir cevher, bir mücevher oldun,
Atamadığım, güzelleştiğim, değerlendiğim...
İçimdeki SEN’e,
İstiridye oldu yüreğim ve sen orada sürpriz bir inci tanesi.!

Ocak 2006