İncindim Şiiri - Kadri Kırmızıtaş

Bütün umutların renkleri soldu
Beyaza küstüm sarıdan incindim
Gönül defterimde sayfalar doldu
Yaprağa küstüm kalemden incindim

Geceleri hasreti gizlice yazdım
Bazen sitem ettim bazıda kızdım
Gün doğmadan tövbemi bozdum
Aşka küstüm sevgiden incindim

Ne ettimse gönül gam ile uyanır
Kime içim döksem suç benim sanır
Var olsun yanık yüreğim iyi dayanır
Nazından küstüm sözden incindim

Bir ben sevdim bende yanarım
Bir derdi beş eder öyle sayarım
Bende bir insanım özlerde ağlarım
Dolu'dan küstüm yağmurdan incindim

Yarin her sitemini sineme ektim
Yazan yazmış dedim boynumu büktüm
Duvardaki aynadan cismime baktım
Yıllara küstüm sebepten incindim

Yazarım çizerim zarım banadır
Dualarım niyazım dostan yanadır
Ağırdır yüküm kırk beş senedir
Heybeden küstüm yükten incindim

Derler Kadri Baki’misin böyle yazarsın
Kendin yazar kendin okur çizersin
Menzile varınca acep ne dersin
Boşuna küstün boşuna incindin

13/10/2023