İnciler boynunda idi adeta

Ben sahillere vuran deniz yosunlarını değil,
denizin dibindeki incilere benzeyen seni sevdim,
benim en nadide varlığımdın sen,
bir kolye yapmak istedim ama olmadı,
koptu incilerim tek tek,
düştü yerlere kırıldı inciler, kırıldı kalbim.

umudumu yitirmedim,
bir şans daha verdim kendi kendime,
bu sefer olacak diye,
tekrar toplamaya başla dedim kendi kendime,
ve şimdi incilerin en değerlisini arıyorum.

bulursam eğer,o inciyi,
o yağmurlu havada, yanıma sokulup merhaba dediğin an,
boynuna takacağım incili kolyeyi, göreceksin.
ben ne kadar uğraşsamda sen o inclerden daha değerlisin.