İnciler Şiiri - Ayrılıklar Şairi84

Nasılda çıplak kalmış en güzel aşklar,
Ney hüznüyle sararıyor yapraklar,
Bir ses duydum dört bir yandan ezanlar,
Boşalıyor cıvıl cıvıl sokaklar.

-Artık “sokaklar bizim”, sırdaşım kaldırımlar,
Seni söyler yıldırımlar, sana yağar yağmurlar
-Bir gün sorarlarsa eğer, beni nerde bulurlar?
-Yokluğunda!
Derinleşti yüzümdeki çizgiler.

İncilerim döküldü sonra yürürken yolda,
Parçalandı her biri bölündü her sokakta,
Ne kadar da güzeldi, o inciler boynunda,
O güzelim inciler şimdi kimin koynunda...

Derken sabah oldu, sustu gece türküsü,
Sokaktaki incilerin, kayboldu hep büyüsü,
-Bir gün sorarlarsa eğer, bir incinin öyküsü?
-Sokaklarda!
Dersin ona seni sordu, bir aşığın ölüsü