İnciden Dua'ya Şiiri - Birgül Beyaz Pulat

ağaçlar altında, çimenler üstünde
tek başına....
varlığından habersiz, herkes uykusundayken...
gecenin ılık esintisi
siyah saçlarında dolaşıyordu kadının....
aralı gözleri yıldız aydınlığında
yarı uyur, yarı uyanık...
boynundaki ayışığında
parlayan inciler elindeydi...
her an bir saate; her saat bir inciye...
her inciyse bir duaya dönüşüyordu dilinde,
bir yürek çırpıntısı...
içten o yakarıştaki yüreği susturmak
ve pecesini kaldırıp gecenin
acıyı öpmek için alnından...
hava ne güzeldi......//

(Aydın..10.10.2012)