Sen üzüldüğünde içimde bir yerler acıyor
Güldüğünde gülüyor gözlerim,
Seni anlamadılar, anlamıyacaklarda biriciğim...
Çünki sen gerçeksin onlar yalan
Sen istesende onlardan biri olamazsın,
Çünki sen bu dünyadaki ender güzelliklere sahipsin
Asırlarmı geçti,yüreğimmi eskidi
Benmiydim yalan olan,
Sizmiydiniz koskoca bir yalan
Artık bende bilmiyorum...
Çocukluğummuydu içimde uyumak isteyen
Benmiydim onu uyutmak isteyen
İçime akar her bir damlası gözyaşlarının
Orda bir sızı başlar,
Sakın ağlama Sevgilim!
Ağlama içimin dağları yıkılmasın,
Denizlerim taşmasın,
Yüreğimde yangın başlamasın
Soğuktan tir tir titremek ve donmaksa,
Acıyla kıvranmak ve kanamaksa oluk oluk,
Susuzluk,kuraklıksa ya sensizlik...
Ateşler içinde yanmaksa alev alev,
Duman duman özlemse,
Büyük Kentlerde kaybolmaksa,
Bütün cesaretimle geldim sana,
Korkusuz,kaygısız hesapsızca...
Üstelik beni sevmediğini bile bile,
Ve sevebilmek için kendinin kendine
Yasak getirdiğinin farkındalığı içinde,
Her şeyi geride bırakarak
Gücümün tükendiği noktaydım
Umutların bittiği,yarınların söz konusu bile
Olmadığı yerde,
Boşluğa bakmakta gözlerim ne geçmiş var aklımda
Nede gelecek hayalleri
Kırıldı Kanatlarım,
Sevme beni deyişin çınlıyor kulaklarımda
Bağlanma, aşık olma,aşklar yalan deyipte
Duygularının önüne koskoca bir duvar örüşün...
Daha o zaman asice,
İnadına sevmek gelmişti içimden.
O kadar uzaktınki aşka, ve bir o kadar ön yargılı bana,
İsyanlarımda oldu benim
En az sevmelerim kadar
Böyle bir isyan saatindeyim
Dokunmayın ağlarım
Gidip kimsesiz kalasım var
Kimseylede konuşamam üstelik
Sen yoksan bende yokum
Yakarım bu şehri,
Yırtarım bu bedeni
Ruhumu parçalara ayırır
Sokaktaki açlara dağıtırım
Sen yoksan bende yokum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!