söylenebilecek sözlerin en basitini sarfettim,
gözlerim kapalı geçmişi sildim terk ettim.
yaşananlar acıydı kanattı,
bazen gülümsedim çoşkulu içimden.
şimdi soruyorum yaşananlara,
çok güldürdü ürkek vakitlerde,
şimdi soruyorum dokunuşlara,
çok mu mutlu etti bizleri,
aşk dedikleri kabuğa girip çıktık,
kabuklarımız doldu taştı sahil boyu,
aşk dedğimiz kabuk içinde boğulduk.
göz yaşlarından bir inci tanesiymişiz,
bir midye kabuğunun,
hazin hikayesiymişiz,
unuttuk! ! !
Kayıt Tarihi : 14.10.2006 11:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
aslında bu inci tanesinin buruk şarkıs üzen ürküten aşklara...bir arkadaşım anlattı inci tanesini dünyaya geliş hikayesini çok etkilendim.midye kabuğunu içinde yaşarken bazen içine kum taneleri kaçarmış ve ağlamaya başlarmış,o ağladıkça yavaş yavaş o paha biçemediğimiz inci tanesi olurmuş ve dolarmış içi kabuğun böylece midye artık ağlamazmış,ama ölürmüymüş onu bilmiyorum...umarım ağlamadan başak inci taneleri bırakıyordur dingin denizlere.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!