Mor rengi sevmişimdir hep
Heralde sarılar satılık olduğu için
Almaya mı gücüm yoktu
Vermeye mi razı değildim
Morun bilumum tonunu tükettiğimde
Sarının kıymetini mi bildim
Alım gücümün efektinin varlığının farkına
Yeni mi vardım
Farkın farkına varılamazlığının zamanında
Sadece böyle bir durumun olabileceğinin
Varlığına kani
Morun kendi içinde kalmışlığı
Ve taşamazlığı içerisinde
Kendimin cellâdı mı oldum
Kanı temsil edemeyen bir renk canisi olarak
Kırmızının bereketi ve dehşeti üzerine retorik yaparken
Yaşamadığım renklerin tecrübesinden konuşup
Sallarken yarını
Hayatımın biricik rengini soldum
Sarının sarartısında maviyi griye buladım
Mavinin hasretinden
Bulduğum yolları bir birine doladım
Her şeyi grinin tonları sanan şimdiki ben
Gaçmişimde mavinin içerisinde
Griye dönük bir haliyeti ruhiyeyle
Sarının güneş renginde
Gözümün kamaşmasından korkmasam da
Renklerin alfabesini bilmese de
Anlamını yaşayan çocukluğunu
Palyaço morluğu baskıların altında
Çala kalem karaladım
Aşkın herhangi bir şiirini yazsam da iyi kötü
Anlamının farkına asla varamadım
Anlamını duyumsadım belki
Ama görülmezliğiyle malul renklerimin paletinde
Yalnız bir mor boyadım
Sarının dehşetengiz güzelliğini
Yıllar sonra yeniden gördüğümde
Derin bir huzura boyandım
Bir çok sarının satılığa çıkarıldığı bu dünyada
Sarım hala güneş rengi olsa da
Satılmışlıklar ortasında
Ruhunun derinliğini
Kaygıdan kaçarak satan
Gri bir ben olarak kaldım
07.01.2001 - İstanbul
Selim BayrakKayıt Tarihi : 30.12.2006 13:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!