İnci küpe Şiiri - Hülya Yalçınkaya

Her kadın sen gibi geldi önceleri.
Gülüşü sen, bakışı sen, saç rengi sen, hatta kokusu sen.
Elleri sen, kirpikleri sen, sen de sen hep sen...
Hep seni aradım başka tenlerde.
Ne yazık ki sonu hüsran.
Koku sen, ten sen, bakışlar sen, saç rengi sen
...
AMA hiç biri bir sen değil...
Sen deyince aklıma geldi,
Gerçi çıkmıyorsun da,
O zarif inci küpen
İnci mi değerliydi,
Yoksa,
Sendeki duruşu mu bambaşka...
Saatlerce oynardım saçlarının arasında kalmış inci küpenle.
Çok aradım, ama çok...
Aynısından bulurum diye.
Hatta inanmayacaksın.
Kuyumcuya çizdim resmini,
Olmaz dedi adam.
Sonra anladım... Ama çok sonra...
Senin gibi bir başkaymış meğerse,
Senin gözlerin gibi parlayan inci küpe.