Önce yeşilin boynu bükülür
Geçsem bütün renklerden
Ve bütün çiçekler yeşille bir
Siyahsa bahtıydı…
Ne gözünü kırptı ne içi sızladı
O
Ruhumla bedenim arasındaki soluk
Nefesimin görünür hali
20 2 2014
Görmedi, grilerin gerisinde
Gökkuşağı gibi gülen gönlümü gönlüne
Gitti, gayya gibi günün girdabına
Gök gürültüsü gibi
Güveni gitti gidişiyle güneş gülüşlü gözlerin
Kimi ekmek almaya
Kimi öğretmen olmaya
Kimi dönerken memlekete
Kimi sahip çıkarken cumhuriyete
Yaşayamadan hayatlarını
Mayıs gibi
Ne yapsın yüzsüze yetmediyse ‘ikiyüz’
Kalkmazdı umut rafa verseydiniz bi dört yüz
Verseydiniz, oyun oynar şarkı söyler
Öğretmen ya da kim bilir ne olurdu cemile
‘Bir hilâl uğruna’ değil heyhat
Öldük, yüzde yüz haince
Nur üstüne şule bildiğim
Gölgemiydi veçhinde
Saçlarında kahır
Yaş mıydı kirpiğinde
Neydi yağan uzun ince bastığın yere
Bilir miydin nasıl titrerdi düşerken
Sana rağmen ‘Sen’i
Ölçüsüzlük ölçüsünde sevmenin adı
Sevgi
‘Ben’i yok ederek
Bende var olanın adı
Yeniden doğ bugün
El ver bize bir daha
Bir daha çık samsun’a
Uzatmış kollarını bak!
Bekliyor seni Çankaya
Biz abad edemedik
tebrikler
beğeniyle okudum güzel şiirinizi, yüreğiniz daim olsun, sağlık ve esenlikler diliyorum, tam puan ant.
selamlarımla
Yüreğinize sağlık inci hanım .
Geceyi güzel yorumlamışsınız harika bir şiir teprikler