Ay,geceye kavuştuğunda,
Yokluğun iyice düşüyor sayfalara,
Saatler,inadına suskun,
Köklerimiz ne kadar derinde olsa da,biz yine de toprağın üzerindeki olmaktan öteye gidemiyoruz.
Kendimizi dinlediğimiz zaman,ki çoğu insan bunu çoğu kereler yapar; ben bu muyum,veya ne kadarım,
görünen tarafım benim gerçeğimmi yoksa daha derinlerdemi saklanıyorum.Özünü eleştirmek,biraz
Günaha girdim sevda adına,
Hiç pişmanlık duymadım,
Bir yudum sevginin bedelini ödedim,
Kabına sığmayan sevgileri taşıdım hep,yüreksizlik etmedim hiç severken...Yani..ya hep,ya hiç...
Sevmenin birazı nasıl olur? Ben onu bilmem.....
Şöyle içinde bir yol açılmalı sonsuz gibi....
Baharın bitimsiz güzelliğinde,yüreğimde en savurgan sevdalar dolu,
Bıraksam,gökyüzüne doğru,
Uçan balonlar gibi renk cümbüşü olacaklar,mavilerde...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!