Gafil, inkârcı kâfir, bana yobaz diyormuş.
Yok olmak için yaşar, bundan haberi yokmuş.
☼ ☼ ☼ ☼ ☼
Bu gafil insana bak, hiç haddini bilmiyor.
Ölümsüz gibi yaşar, ölenleri görmüyor.
☼ ☼ ☼ ☼ ☼
Yol kabirde tükendi, ne dost kaldı ne düşman.
Artık hesap zamanı, bu mahkeme çok yaman.
☼ ☼ ☼ ☼ ☼
Uğrunda ölünecek davası olmayanların, yaşadıkları sıradan hayatın kahır ve zahmetine katlanmayı gerektirecek bir değeri olmaz.
☼ ☼ ☼ ☼ ☼
Derdi yaratan Allah, dermanı da yaratmıştır.
Kula güvenen acizler, yalnız ve naçar kalmıştır.
☼ ☼ ☼ ☼ ☼
Dikkat!
Dost ve yakınlarımıza karşı önemsemediğimiz hata ve kusurlarımız; huzur, güven ve mutluluk kaynağımız olan dostluklarımızı kahredici düşmanlıklara dönüştürebilir.
☼ ☼ ☼ ☼ ☼
Hasretinde aşkın tadı, sevda oldu derdin adı.
Unutmak mümkünmü sandın, yüreğimde kaldı yadı.
☼ ☼ ☼ ☼ ☼
Vicdan; İnsanın ruhunun hakka açılan penceresi, hakikati gösteren şaşmayan pusulasıdır.
☼ ☼ ☼ ☼ ☼
Sen abide olursan, namus ile iffetten.
Korkun kalır mı artık, şehvet denen illetten.
☼ ☼ ☼ ☼ ☼
Sana varmak ölmekse, bin can olsa feda olsun.
Bütün yollar sana çıkar yeter ki kalbe aşk dolsun.
Kayıt Tarihi : 14.12.2017 11:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!