İnci avcısı Şiiri - İsmail Kocakaplan 2

FÖN RÜZGARLARI
ben varlık denizinde heyecanlı ve biraz acemice seyir eden bir inci avcısıyım
bırakılan aldatılan terkedilen kırıkmı kırık bu yalancı dünyada
sonsuzluğa ve yalnız sonsuzluğa bakan
siyah bir ceylanınki kadar siyah
o nemli gözlere vurulan bur inci avcısıyım
ama ben içimde biriktirdikce biriktirdiğim
hayat ummanında kimseye açmadığım
bu dertleri güller içinde sunduysam
neden heyelanlarla boğdun beni
halbuki ben hayal ülkesinde
ikimiz için sonsuz rüyalar düşlemiştim
ben zamanın ve mekanın tüm kapılarını
ve sevğinin doyumsuz meyvelerini
elinin tersi ile itip
dünyanın tüm zehirlerini
damarlarına morfinlemene bir anlam veremedim
ama şunu iyi bilki,
yaptıkların senden çok bana acı veriyor
çünkü ben...
çünkü yıldızlar ellerinde seyir ediyordu
veya ben öyle sanmıştım aldanmıştım
bu zalim kıvılcımı güneş sanmıştım
ben inci avcısıyım
al bu güne kadar topladığın tüm inciler senn olsun
bana yıllar önce çaldığın
ve acıdan başka birşey getirmeyen
bu sevdanın anahtarını ne olur geri ver
ne olur ya rab..
sahte sevgilerde boğulan kuluna
gerçek sevgiyi göster